TERAPIA EGZOSZKIELETEM
Egzoszkielet to przenośny bioniczny szkielet, urządzenie służące do reedukacji chodu. Składa się on ze sztywnej metalowej ramy uzbrojonej w sterowane komputerowo siłowniki na stawach biodrowych i kolanowych oraz plecaka z bateriami.
Egzoszkielet przystosowany jest dla osób o różnych sylwetkach, wadze oraz wzroście. Pacjent nie może być niższy niż 160 cm i nie wyższy niż 190 cm. Maksymalna waga pacjenta to 100 kg.
Egzoszkielet umożliwia chodzenie zbliżone do naturalnego. Urządzenie z czasem konfigurowane jest tak, aby pacjent w większym stopniu pracował samodzielnie, co uczy organizm na nowo utraconych w wyniku urazu lub choroby funkcji.
Egzoszkielet pozwala na wykonywanie ruchów wstawania i siadania na krześle oraz na chodzenie z prawidłowym przenoszeniem obciążenia między kończynami. Jest zasilany przez baterie, porusza stawami pacjenta za pomocą tzw. siłowników elektrycznych.
Rehabilitacja egzoszkieletem umożliwia:
- ludziom po porażeniu całkowitym, z minimalną sprawnością przedramion, wykonywanie ruchów wstawania i chodzenia
- ponownie nauczenie się prawidłowych wzorców chodu
- prawidłowe stawianie stóp na ziemi
Egzoszkieletu mogą używać m.in. pacjenci z:
- Całkowitym uszkodzeniem rdzenia do wysokości C7 włącznie;
- Częściowym uszkodzeniem rdzenia (na dowolnym poziomie);
- Po incydencie udarowym;
- Stwardnieniem Rozsianym;
- Mózgowym Porażeniem Dziecięcym;
- Zespołem Guillaina-Barrego;
- Neuroboreliozą;
- Przebytym urazem czaszkowo-mózgowym;
- Innymi chorobami neurologicznymi charakteryzującymi się problemem z chodem lub brakiem możliwości chodu
Przeciwwskazania do terapii w egzoszkielecie:
- niekontrolowana spastyczność,
- brak kontaktu z pacjentem, w tym głęboka afazja,
- brak ciągłości skóry na powierzchniach styku z maszyną lub zaburzające siadanie,
- silna reakcja ortostatyczna,
- osteoporoza,
- uniemożliwiająca bezpieczne stanie lub możliwość złamania podczas wstawania lub siadania,
- przykurcze w stawach kolanowych powyżej 20 stopni,
- obniżona możliwość stania z powodu hipotonii ortostatycznej,
- rozrusznik serca,
- ciąża
TERAPIA EGZOSZKIELETEM
Egzoszkielet to przenośny bioniczny szkielet, urządzenie służące do reedukacji chodu. Składa się on ze sztywnej metalowej ramy uzbrojonej w sterowane komputerowo siłowniki na stawach biodrowych i kolanowych oraz plecaka z bateriami.
Egzoszkielet przystosowany jest dla osób o różnych sylwetkach, wadze oraz wzroście. Pacjent nie może być niższy niż 160 cm i nie wyższy niż 190 cm. Maksymalna waga pacjenta to 100 kg.
Egzoszkielet umożliwia chodzenie zbliżone do naturalnego. Urządzenie z czasem konfigurowane jest tak, aby pacjent w większym stopniu pracował samodzielnie, co uczy organizm na nowo utraconych w wyniku urazu lub choroby funkcji.
Egzoszkielet pozwala na wykonywanie ruchów wstawania i siadania na krześle oraz na chodzenie z prawidłowym przenoszeniem obciążenia między kończynami. Jest zasilany przez baterie, porusza stawami pacjenta za pomocą tzw. siłowników elektrycznych.
Rehabilitacja egzoszkieletem umożliwia:
- ludziom po porażeniu całkowitym, z minimalną sprawnością przedramion, wykonywanie ruchów wstawania i chodzenia
- ponownie nauczenie się prawidłowych wzorców chodu
- prawidłowe stawianie stóp na ziemi
Egzoszkieletu mogą używać m.in. pacjenci z:
- Całkowitym uszkodzeniem rdzenia do wysokości C7 włącznie;
- Częściowym uszkodzeniem rdzenia (na dowolnym poziomie);
- Po incydencie udarowym;
- Stwardnieniem Rozsianym;
- Mózgowym Porażeniem Dziecięcym;
- Zespołem Guillaina-Barrego;
- Neuroboreliozą;
- Przebytym urazem czaszkowo-mózgowym;
- Innymi chorobami neurologicznymi charakteryzującymi się problemem z chodem lub brakiem możliwości chodu
Przeciwwskazania do terapii w egzoszkielecie:
- niekontrolowana spastyczność,
- brak kontaktu z pacjentem, w tym głęboka afazja,
- brak ciągłości skóry na powierzchniach styku z maszyną lub zaburzające siadanie,
- silna reakcja ortostatyczna,
- osteoporoza,
- uniemożliwiająca bezpieczne stanie lub możliwość złamania podczas wstawania lub siadania,
- przykurcze w stawach kolanowych powyżej 20 stopni,
- obniżona możliwość stania z powodu hipotonii ortostatycznej,
- rozrusznik serca,
- ciąża